usprawiedliwiać

usprawiedliwiać
{{stl_3}}usprawiedliwiać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}uspravjɛdlivjaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_6}}usprawiedliwić {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}uspravjɛdliviʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}oczyścić z zarzutów{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}rechtfertigen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}uzasadniać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\usprawiedliwiać coś czymś {{/stl_22}}{{stl_33}}spóźnienie{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}zaniedbanie {{/stl_33}}{{stl_14}}etw mit etw entschuldigen{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_33}}żądania {{/stl_33}}{{stl_14}}etw mit etw begründen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\usprawiedliwiać się z czegoś {{/stl_22}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}wegen etw rechtfertigen {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • usprawiedliwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, usprawiedliwiaćam, usprawiedliwiaća, usprawiedliwiaćają, usprawiedliwiaćany {{/stl 8}}– usprawiedliwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, usprawiedliwiaćwię, usprawiedliwiaćwi, usprawiedliwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • usprawiedliwiać się – usprawiedliwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przedstawić motywy swojego postępowania, tłumaczyć się, oczyszczać się z zarzutów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usprawiedliwiał się publicznie. Usprawiedliwiać się w czasie rozprawy sądowej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • usprawiedliwić — dk VIa, usprawiedliwićwię, usprawiedliwićwisz, usprawiedliwićdliw, usprawiedliwićwił, usprawiedliwićwiony usprawiedliwiać ndk I, usprawiedliwićam, usprawiedliwićasz, usprawiedliwićają, usprawiedliwićaj, usprawiedliwićał, usprawiedliwićany 1.… …   Słownik języka polskiego

  • gęsto — gęściej 1. «w małych odstępach; ciasno, licznie, tłumnie, ściśle, zawiesiście» Gęsto posadzone drzewa. Wieś gęsto zabudowana. Okolica gęsto zaludniona. Kartka gęsto zapisana. Płótno gęsto tkane. Stali gęsto, jeden przy drugim. Śnieg padał coraz… …   Słownik języka polskiego

  • tłumaczyć — ndk VIb, tłumaczyćczę, tłumaczyćczysz, tłumaczyćacz, tłumaczyćczył, tłumaczyćczony 1. «wyjaśniać, objaśniać coś komuś» Tłumaczyć komuś działanie jakiegoś mechanizmu. Tłumaczyć jasno, zrozumiale, zawile. Tłumaczył, jak dotrzeć do celu. Tłumaczył… …   Słownik języka polskiego

  • tłumaczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, tłumaczyćczę, tłumaczyćczy, tłumaczyćczony {{/stl 8}}– przetłumaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} przekładać tekst pisany lub wypowiedź ustną z jednego języka na inny język : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gęsto — Tłumaczyć się gęsto «tłumaczyć się, usprawiedliwiać się długo, z zakłopotaniem, gorliwie»: Musiałam się ostatnio znów gęsto tłumaczyć z tego, że piszę w piśmie kobiecym, czyli jak zostało powiedziane, w piśmie dla kucharek. TSt 7/2000. Często… …   Słownik frazeologiczny

  • apologizować — ndk IV, apologizowaćzuję, apologizowaćzujesz, apologizowaćzuj, apologizowaćował, apologizowaćowany książk. «występować z apologią kogoś lub czegoś, wychwalać kogoś lub coś, bronić przed zarzutami, usprawiedliwiać» Apologizować jakąś doktrynę,… …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • pokrętnie — pokrętnieej przysłów. od pokrętny a) w zn. 1: Śruba osadzona pokrętnie. b) w zn. 2: Rzeka płynęła pokrętnie. przen. Tłumaczyć się, usprawiedliwiać się pokrętnie …   Słownik języka polskiego

  • sumitować się — ndk IV, sumitować siętuję się, sumitować siętujesz się, sumitować siętuj się, sumitować sięował się przestarz. «tłumaczyć się, usprawiedliwiać się» Sumitować się przed kimś. Nie sumituj się już. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”